μόνο στα όνειρα

να 'το πάλι ψες το όνειρο το ξένο, το απαγορευμένο
ξυπνά απ' την φαντασία, κρατάει την ουσία
περνά όλα τα όρια, καμία στεναχώρια
μέσα μου να κουρνιάζει, η ελευθερια ουρλιάζει
ευτυχώς... ευτυχώς...
μια σκέψη στραβή, θέληση κολοβή
λάθος σωστό ποιος ξέρει, τι ήθελε να φέρει
το αύριο περιμένω, την ελπίδα μου προσμένω
όνειρο αυτή να γίνει, μετά τι θα απομείνει
γιατί... γιατί...
παραμυθιού αλήθεια, πόνος βαρύς στα στήθια
δεν ξέρω πια που πάω, τι θέλω να αγαπάω
κόλαφος του εγώ, απώλεια εδώ
παράλυτος στην καθημερινότητα επιζώ
μόνο στα όνειρα μπορώ πλέον να ζω