μονάκριβη μου

έλα μονάκριβη μου κόρη να πιούμε των γαλαξιών τα νέφη
να μεθύσουμε με του σύμπαντος την απεραντοσύνη
τόσα που γέννησε και γεννα η αγάπη
πως στην όμορφη σου μέθεξη να βρούν απάγκιο.
πίστεψα τον λόγο καταφύγιο να δίνει στην ελπίδα
στου μοναδικού τη δούλεψη παράδοση δίχως ορους
μελωδία αισθήσεων τρελα ερωτική του φωτός το κόσμημα,
όλα εσύ

μα αν όλα σβήσουν και χαθούν ο αγώνας τον φόβο
τονε διώχνει
θυμάσαι το λαμπύρισμα το μακρινό του φάρου
με το σκοτάδι να αγωνίζεται και να παλεύει
έτσι μου έλεγες σπεύδει και η καρδια μας
την αγάπη μας να ακτινοβολεί μέσα στου τίποτα
τη μαύρη απελπισία
γιατί το γνώριζες καλά, φάρος η αγάπη
στον σκόπελο της μοναξιάς πασχίζει
να μη πέσεις
σύντροφοι στη ζωή, σύντροφοι και στην άλλη...
μαζί

εμείς το όνειρο

δες τι μορφή έχει πάρει η σκέψη μου,
σαν οπτασία σε ανταμώνει,
το κόκκινο του ουρανού έσμιξε με το γαλαζωπό
της θάλασσας και αντανακλά στα ματια σου,
νιώθω τη μορφή σου, αγγίζω το παιανισμα των
μαλλιών σου που χορεύουν ευωδιαστά λουλούδια,
το άρωμα παραζάλη γλυκιά στου ύπνου τις αγκάλες,
σαν λείπεις φτωχικό το όνειρο, πικρό και ξένο.

άπλωσε να ανταμώσεις το φως των αστεριών
χοροπηδά μεθυστικά στις φαντασίας το σιγανό αεράκι
την φλόγα σου χαροπαλεύει,
θερμη και φως αναδεύει η θυμηση στου χρόνου το
καμίνι βουτά και χάνεται,
κόκκινο φιλί παραδομένο στη μοναξιά του απειρου
δοσμένο τώρα εδώ,
εμείς.

αλήθεια ή ψέμα;

μήπως χρειάζεται η αλήθεια μπράβους,
έχει ανάγκη προστασία και εργολάβους;
μήπως τριγυρνά και κρύβεται μέσα στα σκοτάδια,
μήπως πρέπει να αναζητά του νταβατζή την άδεια;
μήπως το ψέμα είναι αυτό που θέλει προστασία
με καλοθελητάδες που του δίνουνε τη μεγιστη αξια;
διότι σαν βγει στο φως και όλα βγούν στη φορα
τότε αλίμονο σε όλους μας,μας παίρνει η κατηφόρα.

σαν κάτι ψευτο-χριστιανούς που καίνε τα βιβλία
και καταστρέφουν κάθε τι που τον σταυρο δεν φέρει
από τον σκοτεινό ορμώμενοι και με αφορμή γελία
πιστεύουν ότι αυτό είναι που τους συμφέρει.
μέχρι εκεί φτάνει η πιστη τους πιο πέρα δεν πηγαίνει
μα ο Λόγος ο αληθινός δεν θέλει δεκανίκι
οποιος σκοτώνει αυτό που διαφωνεί και δεν καταλαβαίνει
τροχάδην στην ήττα προχωρεί και όχι στη δαφνοστεφανωμενη νίκη.