δρόμος είναι?

έπρεπε να παραμεγαλώσω
για να καταλάβω την αξια
ζωής θανάτου
στιγμής αιωνιότητας
τρέλας λογικής
φως σκοταδιού
και αν την αξια την βρήκα
το νόημα ακόμα ψάχνω
ελπίζω σύντομα να μη το βρω
ο δρόμος αυτός όμορφος πολύ είναι
δεν θέλω να βρω το τέλος του
όσο γρήγορα και να πηγαίνω
μήπως το νόημα είναι αυτός ο δρόμος?

ιθάκες... ενθουσιασμού

αυτό για να αποκτήσεις πρέπει να το παλέψεις
σκληρά να αγωνιστείς μαχόμενος να πέσεις
όσο σκληρό και δύσκολο αν σου φανεί πίσω μη κανεις
η χαρά, η δόξα και τιμή θα είναι για σε μεγάλη
έτσι μοναχα έρχεται η απόλυτη ευτυχία
σαν το αίμα, το δάκρυ, το είναι σου θυσία τα προσφέρεις
μη σε νοιάξει τι θα γενείς και που θα καταλήξεις.
....
βρες τι σε ενθουσιάζει και πέσε με τα μούτρα.
μα μη σκεφτείς τι θα κερδίσεις,
αυτό ποτε σου δεν θα συναντήσεις.
και αν μάταιο σου φανεί όλο αυτό μη λυπηθείς
ήδη θα το κατάλαβες εν θεού ουσία τι σημαίνει

ποίημα νεογέννητο

οίστρος βασάνισε το νου μου
μέσα από τα βάθη του μυαλού μου
φροντίδα ψάχνουν οι λέξεις που ξεπηδούν αράδες
όπως μας φρόντιζαν μικροί οι καλές μας οι μανάδες
σε μια σειρά θέλουν να μπούν το νόημα να δώσουν
το ποίημα νεογέννητο στο νου να παραδώσουν
και αν ποτε δεν διαβαστεί ματια αν δεν το δούνε
τον σκοπό του επέτυχε και ας μην το λαχταρούνε
διάθεση, ενθουσιασμός,μυστήριο και θαύμα
του ποιητή μοναδικό συναίσθημα και τραύμα

ξανά δικη μου

επέτρεψα η κόλαση μέσα μου να φωλιάζει
απελπισία,θάνατος,ερημιά
το είναι μου φωνάζει
πνίγομαι καθημερινά μέσ' τις πολλές φροντίδες
καλοστημένες της κολάσεως ετούτες οι παγίδες
μα σα σε σκεφτώ γαλήνευση μέσα στην ύπαρξη μου
αγάπη,γέλιο και χαρά να είσαι ξανά δικη μου

σύντροφος

αυτό σημαίνει σύντροφος αυτός που συντροφεύει
και τη ζωή μου αν του πω αυτός να διαφεντεύει
όχι κάποιο ανδρείκελο στολίδι στο κορμί μου
ούτε καθρέπτης ναρκίσσου που κουβαλώ μαζί μου
μα το κάλλος να μοιράζεται ανάγκη της ψυχής μου
ο έτερος μου εαυτός πηγή της ύπαρξης μου
σύντροφε μου αγαπητέ ποτε μη με αφήσεις
καθόλου την ύπαρξη σου να μη μου τη στερήσεις
η αγάπη μου για σε παντοτινή να γίνει
στην αγαθή την συντροφια μέσα να παραμείνει

δύστυχε άνθρωπε

δύστυχε άνθρωπε δες γύρω σου
κάθε είδους αλυσίδες και σχοινιά σε κρατούν
δεμένο και εσύ τα λες ευτυχία.
η διεστραμμένη φύση σου χαίρεται και διασκεδάζει
με τα σύγχρονα κολοσσαία και τις ταύρο-θυσίες
με πτώματα σαν πλαστικό βαλσαμωμενα και αυτό
το λες τέχνη.
ποτίζεις και ταΐζεις το σώμα και το πνεύμα σου με
σάρκα και αίμα παιδιών ρουφάς κάθε λογής δηλητήριο
που σου φέρνει την πλαστή χαρά και αυτό το λες επιβίωση.
λες στον εαυτό σου και στους άλλους ποσο καλός και πιστός
είσαι μα αλλα ποθεί και πράττει η σκοτισμένη σου καρδια
κανεις θυσία τις όμορφες στιγμές στο βωμό του πλούτου
και αυτό το λες θρησκεία.
μαθαίνεις τα παιδάκια πως να ισορροπούν στις πλατες
των φίλων τους, των διπλανών τους πως θα γίνουν τα
ταπεινά πρόβατα ενός κακού άνθρωπο-θεού
και αυτό το λες εκπαίδευση
δύστυχε άνθρωπε θερίζεις αυτό που σπέρνεις,
νομίζεις ότι σπέρνεις παράδεισο μα σου γυρίζει κόλαση
και αναρωτιέσαι τι πάει λάθος.
αυτό το ερώτημα είναι η κληρονομιά σου