ζωγραφίζω την αλήθεια

Aκόμα μια μέρα που παίρνω τα χρώματα μου,
τον καμβά μου και πάω να ζωγραφίσω.
Ποσο θα το θελα αυτό που θα ζωγράφιζα
να ήταν αληθινό και μέσα του να μπω, να ζήσω.
Τοπια, δαση και βουνά, θάλασσες και μορφές
παραδεισένιες.
Άλλοτε πολύχρωμα και φωτεινά, άλλοτε γκριζωπά
και σκοτεινά με υφές σκληρές, ενίοτε και
μεταξένιες.
Μα όσο και να προσπαθώ, μοιάζουν με παραμυθια,
στη φαντασία, μέσα στο νου μου αυτά ζουν.
Δεν μπορεί, δεν γίνεται μέσα τους να με βρούν,
όμως σαν τα γεννήσω, γίνονται η δικη μου η αλήθεια.