θάνατε... καλώς ήρθες

Mπορεί να χτυπήσω, να τρέχω στα νοσοκομεία ακόμα και να πεθάνω
μα λόγω όλων αυτών των αναπόφευκτων, γνωρίζω πως να ζω και τι να κάνω.
πως να χαίρομαι την κάθε μου στιγμή,ο χρόνος χαμένος να μην πηγαίνει
να μην χαραμίζομαι σε κακίες, μισος, ασχήμιες, ο νους να μη χωλαίνει.
και όταν έρθει εκείνη η ώρα να μπορώ να πω,
"θάνατε όσο και να με πολέμησες κακια δεν σου κρατώ,
χωρίς να το καταλάβεις με έσπρωξες στο μονο αγαθό,
που με ελευθέρωσε από τον φόβο σου, η αγάπη είναι αυτό.
Έτσι σε νίκησα και μεγαλύτερη ικανοποίηση δεν υπάρχει.
Oποτε καλώς ήρθες, έλα να κάνουμε παρέα μαζί με αυτήν που άρχει.
όπως η αγάπη με γέννησε και είναι ο γονιός μου
έτσι σε γέννησα και εγώ, είσαι παιδί δικό μου."

Αχ αυτή η ζωή!

Αχ αυτή η ζωή!
ο αγώνας, το ταξίδι, αιώνια στιγμή
χρόνος στάσιμος,κάλλος αόρατο
του Ποιητή σκέψη,λόγος,αγάπη
ο άνθρωπος? ο Ποιητής?
το κάλλος να θωρεί,τον χρόνο να ορίζει,
τη στιγμή να ξεπερνά,να ταξιδεύει,
να αγωνίζεται, να ΖΕΙ!