έτσι το αποφάσισα να κατοικεί η ψυχή μες στο φθαρτό το σώμα
και διάλεξα να πορεύομαι μες τη φθορά του χρόνου
γιατί ήμουν ελεύθερος και ελεύθερος είμαι ακόμα
να δοκιμάζω με τόση περιέργεια το δρόμο αυτό του πόνου
αλλα φως αιώνιο η ψυχή πως να αντέξει ετούτη τη φθορά
στο δημιουργό στράφηκε βοήθεια να πάρει
να ζει το αιώνιο μέσα στο φθαρτό είναι μεγάλη συμφορά
έτσι κληρονόμησε το θάνατο τη λύτρωση να λάβει
όμως τι άλλο είναι ο θάνατος παρα ψυχής η σωτηρια
το φθαρτό να ξεπερνά στο αιώνιο να γυρνάει
διότι οποιος το φως επιθυμεί νικάει τα σκοτεινά θηρία
και χαρούμενα με ενθουσιασμό αφήνει το φθαρτό το σώμα να γερνάει.
Να περάσω, να περάσω!
Πριν από 12 ώρες
2 σχόλια:
Φθαρτό το σώμα ναι, αιώνιο φώς η ψυχή μάλλον, αλλά δρόμος του πόνου;
Καλό βράδυ καικαλά ταξίδια στη μπλογκόσφαιρα
Ζoro! Εσείς γράφετε πολύ όμορφα.
Νικάμε τα θηρία; Αυτά που είναι μέσα μας; Γιατί αυτά που περιφέρονται με ανησυχούν πιο πολύ...
Καλησπέρα :-)
Δημοσίευση σχολίου