σύγχρονος τάνταλος

σαν τον τάνταλο τον δύσμοιρο
στον αδη κλεισμένος αιωνίως την διψα
και την πεινα του ποτε να μην χορτάσει.
διπλα του γάργαρο νερό, να το φτάσει δεν μπορεί
ακόμα πιο διπλα λαχταριστά φρούτα μα ούτε
αυτά να φτάσει μπορεί.
έτσι προσπαθεί να χορτάσει βλέποντας,
μα μεγαλύτερο μαρτύριο υπάρχει?
καλύτερα να μην τα έβλεπε, να μην ήταν τόσο κοντά του!
να όμως που υπάρχει και χειρότερο μαρτύριο.
ο σύγχρονος τάνταλος που όλα μπορεί να τα φτάσει.
πίνει όλη τη θάλασσα μα τη διψα του δεν δύναται
να σβήσει. τρώει όλα τα ζώα,ψαρια,φρούτα όλα τα
καλά της γης. μα την πεινα του δεν χορταίνει.
και συνεχίζει, μα όσο πιο γρήγορα, όσο πιο πολλά
τόσο μεγαλώνει η διψα και η πεινα!
δύσμοιρε άνθρωπε...